Niet te geloven
Had ook kunnen zijn: geloof het of niet. Omdat ik het zelf heb ondervonden geloof ik het nu heilig wel. Kort geleden had ik een stukje over een karafvaas van plateelbakkerij De Driehoek uit Huizen. De inkt was nog niet droog of ik had al een mailtje te pakken uit Muiden. Van ene Marijke, die mij schreef over haar grote collectie crisisaardewerk, waar de producten van De Driehoek ook onder geschaard kunnen worden. Of ik langs kon komen om haar totale verzameling curiosa en kunst te aanschouwen. Liet ik me geen twee keer zeggen en prompt stond ik een paar dagen later op de stoep. Ongelooflijk, wat een kunstzinnige en warme uitstraling kwam me tegemoet. Vele voorwerpjes, glaswerk, keramiek, schilderijen en prachtig gemaakte sieraden. Alsook dozen en doosjes, tasjes en kastjes vol heerlijkheden. Waaronder veel religieuze snuisterijen. Ik kreeg van Marijke een klein lederen mapje toegespeeld als cadeautje. Bleek een zilveren Heilige Antonius te zijn. Een paar dagen ervoor had ik problemen met mijn bank over een ID-bewijs. Ze accepteerden géén rijbewijs, maar wilden een paspoort en die was ik al een paar jaar kwijt. Weer thuis vond ik in mijn garage een wrakkig mapje met daarin de gewraakte pas. Dat moest het werk zijn van die Heilige Antonius, want hij is de beschermheilige van de verloren voorwerpen. 'Heilige Antonius, beste vrind, maak dat ik mijn paspoort vind', had ik moeten zeggen, maar hij deed het uit zichzelf!