'Ik bleef maar uitdelen, terwijl ik van binnen plofte van verdriet'
WEESP – Koud terug van zijn hulpmissie in Iraaks Koerdistan staat Weesper ondernemer en raadslid Hawre Rahimi alweer te trappelen om terug te gaan. In zijn beleving moet alles wijken om de mensen die op de vlucht zijn voor IS te helpen. Zijn hulpfonds Stichting Hawre is nu officieel en kan alle steun gebruiken.
door Ruth van Kessel
Eind vorige maand vertrok het eerste vrachtwagentransport naar Iraaks Koerdistan met aan boord 3500 kilo aan kleding en schoenen, verkregen door gulle gevers en financieel mogelijk gemaakt door veel Weesper donateurs. Rotary Weesp gaf de laatste financiële injectie aan de hulpmissie. Voor Hawre Rahimi het startsignaal om op 2 oktober in het vliegtuig te stappen naar Suleymanyia, hartje Iraaks Koerdistan, een opslagloods te regelen en van daaruit de goederen te brengen naar de vluchtelingen. Donderdag keerde Rahimi terug in Weesp: "Ik heb in mijn leven nog nooit iets gedaan wat zo goed voelt als dit."
Hoe verdeelde je de hulpgoederen?
"Aan de organisatie van de vluchtelingenkampen en kerken waar vluchtelingen opgevangen worden, vroeg ik van tevoren wat ze het hardst nodig hadden. Met kleinere pick-ups brachten we vervolgens die goederen ter plaatse."
Wat kwam je tegen?
"De meest vreselijke verhalen: een 17-jarige jongen die mij vertelde dat IS zijn drie zussen heeft meegenomen en voor zijn ogen zijn ouders heeft onthoofd, een moeder met baby die ik moest zeggen dat ik nu geen kleding had voor haar kind omdat de goederen op waren, de door IS verwonde man die het niet lukte om een T-shirt te bemachtigen, omdat anderen het voor zijn neus weggristen. De brede glimlach op zijn gezicht toen ik hem het T-shirt zelf aanreikte, ik zal het nooit vergeten. Die mensen zijn voor IS op de vlucht geslagen met alleen de kleding die ze nog aanhadden en dan maakt elke hulp een groot verschil. Zeker nu de winter in aantocht is."
Twee maanden geleden begon je met de actie 'Help Yezidische Koerden'?
"Samen met vrienden vond ik dat ik wat moest doen voor gevluchte Koerden. Inmiddels zijn er 1,8 miljoen mensen op de vlucht voor IS. Ik startte op Facebook een pagina, opende een bankrekening en zamelde goederen in. Inmiddels is de Stichting Hawre een feit. Niet omdat de stichting zo nodig mijn naam moet dragen, maar omdat Hawre 'vriend' betekent in het Yezidisch. Het is een betere naam, want we zetten ons in voor alle vluchtelingen, ongeacht geloof of achtergrond."
Met dank aan de vele Weespers, Rotary Weesp en Nederland
Wat raakte je het meest?
"Ik ben zelf als kind met mijn ouders uit Iraans Koerdistan gevlucht in de tijd dat Saddams strijdkrachten in begin jaren negentig 181.000 Koerden uitmoordden. Ik weet hoe het is om op de vlucht te zijn, de angst te beleven als F16's overvliegen en te rennen voor je leven. Bij het uitdelen van de goederen zag ik kinderen die de mijne hadden kunnen zijn. Ik heb ook voetballen uitgedeeld, waar kinderen heel blij mee waren. Spelen is in die situatie misschien nog belangrijker dan een warme jas. Ik voetbalde vrolijk mee, maar van binnen plofte ik van verdriet."
Ga je nog een keer terug om te helpen?
"Onze hulp maakt echt verschil. Ik heb het gezien. 3500 kilo aan kleding is geen druppel op een gloeiende plaat, de partij stekkers die ervoor zorgden dat 25 tenten over elekticiteit kunnen beschikken, de 2500 pakken maandverband, het maakt echt uit voor de mensen daar. Toen ik die vrouw met een baby moest teleurstellen, wist ik: ik kom zo snel mogelijk terug met een nieuwe lading aan goederen, ik kan niet anders. Ik hoop van harte dat Weesp ons weer steunt."